ما در این مقاله (قسمت چهارم) به اصطلاحات مالی پرداختیم تا بیشتر باهاشون آشنا بشیم تا بتونیم در کسب و کار خودمون ازش استفاده کنیم و با این اصطلاحات ناآشنا نباشیم.
اگر مطالعه نکردید ” اصطلاحات مالی – قسمت سوم“
.
اصطلاحات مالی – قسمت چهارم
.
دارایی | Asset
این کلمه به تمام منابعی اشاره دارد که یک شرکت صاحب آنها است. دارایی‌های رایج می‌توانند به هر شکل از وجه نقدی و غیرنقدی (مانند موجودی‌های معامله شده، سرمایه‌گذاری‌ها، چک‌ها وغیره) باشند. دارایی‌های ثابت یا دارایی‌های ثابت یا دارایی‌های سرمایه‌ای، متشکل از اجناس و تجهیزات یک شرکت (مانند زمینی که ساختمان شرکت روی آن قراردارد، خود ساختمان شرکت و ماشین‌های تکنولوژیک آن) هستند. دارایی‌های نا ملموس(دارایی‌های معنوی و غیرقابل لمس) اغلب متشکل از مالکیت فکری، حق کپی رایت، حقوق انحصاری و امتیازها، و غیره است.
ارزش خالص دارایی | NetAsset Value
با اضافه کردن ارزش همه سرمایه‌گذاری ها در صندوق، و تقسیم عدد حاصل به تعداد سهام صندوق که در دست سهامداران می‌باشد، محاسبه میشود. محاسبات ارزش خالص دارایی در همه صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک و همه صندوق‌های سرمایه‌گذاری محدود مورد نیاز است. قیمت هر سهامدر یک صندوق سرمایه‌گذاری محدود، بر اساس میزان تقاضای موجود در بازار، یا بالاترو یا با تخفیف نسبت به ارزش خالص دارایی مبادله میشود. صندوق‌های سرمایه‌گذاری محدود معمولا نسبت به ارزش خالص دارایی با تخفیف قیمت پایین تر) مبادله می‌شوند.
استهلاک | Depreciation
هزینه ثبت شده برای کاهش محسوس ارزش یک دارایی با عمر طولانی است. از آنجا که این هزینه غیر نقدی است،
باعث افزایش جریان آزاد نقدینگی شده و میزان عایدت گزارش شده شرکت را کاهش می‌دهد. این اصطلاح به از دست رفتن تدریجی ارزش واحد پول، سهام و کالاهای مادی گفته میشود.
تبدیل به سرمایه | Capitalize
ثبت کردن یک هزینه به عنوان یک دارایی (که دچار استهلاک و کاهش بها میشود).
قرارداد معامله | call
قراردادی است که شرایط متقاعد کردن سرمایه‌گذاران برای فروش سهام‌هایشان را برای شرکت فراهم می‌کند. .
رهبر معامله | Deal Lead
سرمایه‌گذار یا سازمان سرمایه‌گذاری که مسئولیت اصلی سازماندهی یک دور تامین مالی را در یک شرکت به عهده می‌گیرد. رهبر معامله معمولا شرکت مورد نظر را پیدا می‌کند، شرایط سرمایه‌گذاری را باآن مطرح می‌کند، بالاترین مقدار ممکن را سرمایه‌گذاری می‌کند و نقش رابط اصلی رابین شرکت و سرمایه‌گذارهای دیگر دارد.
ساختار معامله | Deal Structure
چارچوب یک معامله بین سرمایه‌گذارها و استارت‌آپ که معما شرایط کلی اش در یک برگه قید میشود و جزئیاتقراردادهای خریداری و اسناد دیگر مشخص می شود. ساختار معامله حقوق و تعهدات طرفین معامله را مشخص می‌کند
اختیار معامله | Option
اوراق بهادری که به صاحب آن، حق خرید تعداد خاصی اوراق بهادار شرکت را در آینده با هزینه از پیش تعیین شده می‌دهد.
این اوراق به طور کل غیرقابل انتقال هستند.
قرارداد اختیار معامله| call option
حق خریدن سهام با قیمت تعیین شده (یا محدوده‌ای از قیمت تعیین شده ) در یک بازه زمانی خاص می‌باشد.
قرارداد اختیار معامله| Call option
یک اصطلاح عامیانه است که برای اشاره به معامل‌های استفاده میشود که در آن دلیل سرمایه‌گذاری یک سرمایه‌گذار خطرپذیر در یک استارت‌آپ، وجود استراتژی خروج سریع (گرفتن پول سرمایه‌گذاری شده و خروج از معامله) در آن است. در این حالت سرمایه‌گذار خطرپذیر (VC) نقش بسیار کمی در مدیریت و نظارت بر استارت‌آپ دارد و یا حتی هیچ نقشی در آن ندارد.
تایید مجدد | Reconfirmation
اسناد ساخته شده توسط یک کارگزار/فروشنده و یک سرمایه گذار، جهت تاییدیک معامله است.
موقعیت نقدی | cash Position
میزان پول نقد شرکت درلحظه.
ترازنامه (صورت وضعیتمالی ) | Balance Sheet
یک بیانیه مالی منسجم کهنشان دهنده ماهیت و میزان دارایی‌های شرکت، بدهی‌ها و سرمایه‌های وتگذار شده در یکبازه زمانی مشخص است.
اوراق قرضه | Bond
نوعی سند است که اغلبتوسط نهادهای دولتی برای تامین مالی فروخته میشود.
ارزش دفتری سهام | Book Value
ارزش دفتری سهام با جمع کردن تمام دارایی‌های رایج و ثابت از ترازنامه شرکت و کسر کردن تمام قرض‌ها، بدهی‌ها و تسویه هزینه های سهام‌های ممتاز تعیین میشود. مبلغ به دست آمده، نسبت به تعداد سهام موجود در دست سهامداران، بین آنها تقسیم می شود. نتیجه به دست آمده ارزشدفتری هر سهام است.
سهام عادی | CommonStock
یک واحد از مالکیت یک شرکت. در صورتی که شرکت مورد نظر یک شرکت عمومی باشد، سهام بین سرمایه‌گذارها در معامله‌های مختلف مبادله میشود. صاحبان سهام عادی معمولا در انتخاب رؤسا و رویدادهای مهم دیگر حق رای دارند ودر برخی از موارد از دارایی ها و سهام خود سود دریافت می کنند. سرمایه گذارانی که سهام عادی خریداری می‌کنند، امیدوارند که قیمت سهام بالا برود تا ارزش سرمایه‌گذاری آنها نیز افزار عام عادی هیچ گونه ضمانت اجرایی ارائه نمی‌دهد. برای صورتی که شرکت اعلام ورشکستگی کند، مطالبه‌های بستانکاران با وثیقه و بدون وثیقه، وصاحبان اوراق قرضه و سهام ممتاز، اولویت بیشتری نسبت به مطالبه‌های صاحبان عادی دارد.
سهام ممتاز | PreferredStock
در صورتی که برای بعضی از سهام شرکت، با رعایت مققرات و قانون، مزایایی در نظر گرفته شده باشد، این سهام، ممتاز نامیده میشود. سهام ممتاز در مقابل سهام عادی(common stock) تعریف میشود و در واقع سهامی است که نسبت به خصوصی برخوردار باشد. معمولا سرمایه گذاران خطرپذیرهنگام سرمایه‌گذاری در یک استارت‌آپ، خواهان سهام ممتاز هستند.
اولویت نقدشوندگی | Liqudation Preference
این موضوع به طور کلی برای حفاظت از سرمایه سرمایه‌گذار در قراردادهای سرمایه گذاری خطرپذیر استفاده میشود و طبق این بند در صورتی که کل یا بخش قابل توجهی از سهام شرکت انقد گردد، سرمایه گذار دارنده سهام ممتاز نسبت به کارآفرین از اولویت بیشتری برای برداشت از مبلغ حاصل از نقد شدن شرکت برخوردار خواهد بود. یعنی ابتدا سرمایه‌گذار دارنده سهام ممتاز، اصل یا ضریبی از مبلغ سرمایه‌گذاری شده رو برداشت کرده کهبه آن Actual Preference گفته میشود، سپس مابقی پول طبق قاعده‌های سهامداری بین دیگر سهامدارها از جمله کارآفرین و سرمایه‌گذار تقسیم خواهد شد. اینبند به عنوان یک حق برای سرمایه گذار محسوب میشود که به نامParticipation شناخته میشود.
سهام موسسان | Founder ‘ s Stock / Shares
سهام عادی تحت مالکیت یکیا چندین موسس شرکت، که معمولا زمانی دریافت میشود که شرکت به صورت رسمی ثبت
شده باشد.
.
مقالات مرتبط ” اصطلاحات مالی – قسمت دوم“
